روز پنجشنبه ۲۰ آبان ماه، دکتر سعید کیوانفر –دانشیار گروه ریاضی و معاون اسبق برنامه ریزی و توسعه دانشگاه فردوسی مشهد- در جلسه‌ای با حضور اساتید و مسئولین علوم پزشکی وارستگان به سخنرانی پرداختند. دکتر کیوانفر دانشیار گروه ریاضی محض دانشکده علوم ریاضی دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد که مشاور اجرایی رئیس دانشگاه، عضو اتاق فکر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، پایه‌گذار و رئیس کالج دانشگاه، عضو شورای راهبردی دانشگاه از سوابق اجرائی ایشان می‌باشد.
ایشان همچنین سخنران مدعو در کنفرانس‌های تخصصی ریاضی، محقق غیر مقیم مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات (IPM)و برنده اولین جایزه ریاضی‌دان جوان در کشور می باشند. ایشان با بیان اینکه شناختن نسل های دانشگاهی باعث داشتن دید بهتر از مجموعه های دانشگاهیمان می‌شود اظهار داشتند که ابتدا باید به تاریخ و روند شکل گیری دانشگاه ها در کشورمان نگاهی بیندازیم.
ایشان همچنین سخنران مدعو در کنفرانس‌های تخصصی ریاضی، محقق غیر مقیم مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات (IPM)و برنده اولین جایزه ریاضی‌دان جوان در کشور می باشند. ایشان با بیان اینکه شناختن نسل های دانشگاهی باعث داشتن دید بهتر از مجموعه های دانشگاهیمان می‌شود اظهار داشتند که ابتدا باید به تاریخ و روند شکل گیری دانشگاه ها در کشورمان نگاهی بیندازیم.
دکتر کیوانفر اظهار داشتند از آنجایی که پیدایش دانشگاه‌ها در ایران بر اساس نیاز نبوده و به صورت ارگانیک شکل نگرفته با چالش‌های متعددی مواجه شده است؛ چرا که با شکل گیری دانشگاه فرهنگ استفاده از آن هم باید بوجود آید. چالش‌هایی که نسل اول دانشگاه های ایران با آن مواجه نبوده اند شامل بومی نبودن علم و تسلط نداشتن بر علوم موجود بوده است.
ایشان اضافه کردند که نسل دوم دانشگاه ها از ابتدای دهه 70 خورشیدی با ماموریت آموزش و پژوهش آغاز شد. از جمله ماموریت های نسل دوم دانشگاه های کشور تسلط بر دانش وارداتی، بومی نمودن علم و فناوری و تاثیر گذاری بر تولید علم جهانی است. اما نسل دوم نیز با چالش هایی مواجه بوده از جمله کمبود منابع مالی، نرخ بالای بیکاری و افزایش سریع رقبا.
ایشان در آخر در خصوص نسل سوم دانشگاه ها که هم اکنون در حال گذار از آن هستیم خاطر نشان کردند که هدف اصلی آن آموزش، پژوهش و کارآفرینی بوده است.
از آنجایی که یکی از مشکلات اصلی نسل سوم دانشگاه ها جدایی نیازهای اساسی جامعه از پژوهش است، یکی راهبردهای پیشنهادی ایشان برای بهبود نسل سوم دانشگاه‌ها در ایران شامل پیوند نیازهای جامعه با پژوهش‌های انجام شده در دانشگاه ها بود.
در نهایت ایشان خاطرنشان کردند که برای کارآفرینی بیشتر و حضور بیشتر فارغ التحصیلان دانشگاهی در صنعت نیاز به ایجاد دیپلماسی علمی، کاهش پیچیدگی سازمانی، سفارشی سازی پژوهش ها، گسترش فرهنگ کار تیمی و اختصاص زمان‌های یکساله میان تحصیلی برای حضور دانشجویان در صنعت می باشد و دانشگاهیان باید برای ایجاد رابطه با صنعت تلاش کنند.