| معرفی دستگاه کلنی کانتر | ||
|---|---|---|
| معرفی | دستگاه کلنی کانتر ابزاری است که در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای شمارش کلنی‌های میکروارگانیسم‌ها مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها در ظروف کشت استفاده می‌شود. این دستگاه با داشتن ذره‌بین بزرگ و صفحه شبکه‌بندی‌شده، شمارش دقیق و سریع کلنی‌ها را امکان‌پذیر می‌کند. کاربر کلنی‌ها را از طریق ذره‌بین مشاهده و شمارش کرده و نتایج به‌صورت دیجیتالی نمایش داده می‌شود. کلنی کانت‌ها در صنایع غذایی، داروسازی، آب‌شناسی و تحقیقات بالینی برای کنترل کیفیت و تحلیل نمونه‌ها به کار می‌روند و با کاهش خطاهای انسانی، دقت شمارش را افزایش می‌دهند. این دستگاه سرعت بالایی دارد و کار با آن ساده است. | |
| نکات ایمنی | ابتدا باید از دستکش و ماسک استفاده شود تا تماس مستقیم با نمونه‌های میکروبی به حداقل برسد و از آلودگی جلوگیری شود. دستگاه باید روی سطح تمیز و پایدار قرار گیرد. قبل و بعد از هر بار استفاده، سطح دستگاه و ذره‌بین باید ضدعفونی شوند. همچنین، از تماس مستقیم با کلنی‌ها خودداری شود و پس از اتمام کار، دست‌ها شسته و محل کار ضدعفونی شود. رعایت این موارد به کاهش خطر آلودگی و حفظ سلامت کاربر کمک می‌کند. | |
| روش استفاده | قرار دادن پلیت در دستگاه کلنی کانتر: پلیت حاوی کلنی‌های رشد یافته را به‌آرامی در بخش مشخص‌شده دستگاه کلنی کانتر قرار دهید. دقت کنید که پلیت به‌طور دقیق در جای خود قرار گیرد تا شمارش کلنی‌ها با دقت انجام شود. تنظیم دستگاه: دستگاه را بر اساس نیاز تنظیم کنید. شدت نور و بزرگ‌نمایی را طوری تنظیم کنید که تمامی کلنی‌ها به وضوح قابل مشاهده باشند. برخی دستگاه‌ها دارای گزینه‌های اضافی برای تنظیم حساسیت شمارش و شناسایی کلنی‌های کوچک‌تر هستند. شمارش کلنی‌ها: بسته به نوع دستگاه، شمارش به دو صورت انجام می‌شود: – دستی: در مدل‌های دستی، هر کلنی را با استفاده از لمس صفحه یا فشار دادن کلید مخصوص شمارش کنید. با این روش، هر کلنی که مشاهده می‌کنید به‌صورت دستی ثبت می‌شود. – خودکار: در مدل‌های خودکار، دستگاه به‌طور دیجیتال کلنی‌ها را شناسایی و شمارش می‌کند. در این حالت، نتایج به‌سرعت نمایش داده می‌شوند و نیازی به شمارش دستی نیست |
|
| کاربردها | کشت ادرار: برای تشخیص عفونت‌های مجاری ادراری (UTI) و تعیین تراکم باکتری‌ها. کشت خون: برای تشخیص عفونت‌های خونی و باکتریمی (وجود باکتری در خون). کشت زخم و ترشحات بدن: برای شناسایی باکتری‌ها و قارچ‌های عامل عفونت در زخم‌ها و دیگر نواحی بدن. کشت مدفوع: برای شناسایی میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در دستگاه گوارش، مانند سالمونلا و شیگلا. کشت مایعات بدن: مثل کشت مایع مغزی-نخاعی برای تشخیص عفونت‌های خاص مانند مننژیت |
|
| دروس مرتبط | باکتری شناسی، قارج شناسی، انگل شناسی، ویروس شناسی و ایمونولوژی | |
امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!